Over Jessica
De liefde voor dieren is mij met de paplepel ingegoten. Op een van de eerste foto’s van mij op de kinderboerderij zit ik als peuter in de kinderwagen met mijn vingers in de neus van een koe… Toen ik 7 jaar was, mocht ik op paardrijden. Na mijn eerste les op Rex, een lieve schimmel die zijn vak als manegepony ontzettend goed verstond, was ik verkocht. Ik was besmet met het paardenvirus en dat is nooit meer over gegaan. Jaren heb ik bij maneges gereden, meegedaan aan shows, buitenritten gemaakt, wedstrijdjes gereden of gewoon heerlijke dagjes rondgehangen op de manege met mijn poetskoffertje. Al snel wist ik dan ook wat ik wilde worden: dierenarts!
Helaas werd ik vier maal uitgeloot en viel mijn droom in duigen. Als alternatief begon ik aan mijn studie biologie bij de Universiteit Utrecht. Ik studeerde af als gedragsbioloog gespecialiseerd in paardengedrag. Ik deed onderzoek naar stressindicatoren bij het inrijden van jonge paarden en naar luchtzuigen. Het wezen ‘paard’ fascineerde mij enorm en hoe meer ik erover leerde hoe groter mijn bewondering werd. De honger naar kennis over gezondheid bleef echter en om een stap te zetten richting het verwezenlijken van mijn droom, het kunnen bijdragen aan de gezondheid van paarden, ging ik op zoek naar een aanvullende opleiding. Ik kwam via een osteopaat die ik bij mijn eigen paarden had laten komen terecht bij ICREO (International College for Research on Equine Osteopathy). Ik werd toegelaten en mijn droom kon richting vervulling gaan. Tijdens de opleiding kreeg ik nóg meer bewondering voor het paardenlichaam; hoe wonderlijk zit het in elkaar! Verder viel ik van de ene logische relatie in de andere, dat was een echte een verademing! Mijn afstudeeronderwerp deed ik over de link tussen luchtzuigen en maagzweren.
Ik ben dus gedragsbioloog en gediplomeerd osteopaat voor paarden. Ik ben echter nog lang niet uitgeleerd en zal mijzelf door bijscholingen, congressen en cursussen blijven verbreden en verdiepen. Zo heb ik onder andere in 2013 een cursus in dry needling gedaan bij Andrea Schachinger. In 2014 heb ik deelgenomen aan een bijscholing voor dierenartsen over bekken en rugproblemen, hier heb ik veel geleerd over hoe dierenartsen naar deze problemen kijken en wat er mogelijk is qua beeldvorming. Met mijn lidmaatschap van onder andere het NIBI (Nederlands Instituut voor Biologie) en ISES (International Society for Equitation Science) blijf ik op de hoogte van nieuwe onderzoeksresultaten. Door regelmatig af te spreken met andere specialisten, zoals chiropractors, collega osteopaten en dierenartsen blijf ik mijn praktische handelingen en kennis up to date houden en verder ontwikkelen.
Voor mijn werk als osteopaat voor paarden ben ik aangesloten bij het ICREO, International College for Research on Equine Osteopathy. Ik werk samen met de dierenarts, hoefsmid, zadelmaker en instructeur.